Ξέρουμε πως προσβάλλουμε τα πνευματικά δικαιώματα με την κάθε δημοσίευση στο blog και ότι με ένα νεύμα του νόμου και του δημιουργού και του κληρονόμου και του εκδοτικού και του θιγμένου θα μπορούσαμε σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να βρεθούμε είτε πίσω από τα κάγκελα, είτε πάνω σ'αυτά. Όμως ό,τι ανεβαίνει, ανεβαίνει από την φυσική διάθεση να μοιραστούμε, να θυμίσουμε, να μονολογήσουμε όπως θα το κάναμε ούτως ή άλλως.

Σάββατο 14 Οκτωβρίου 2017

Δυστοπικές σκέψεις [για την ποίηση]




Όποιος διαβάζει ποίηση των ημερών μας σε αυτή την χώρα νιώθει όπως ο ταραγμένος πολίτης που βγαίνει έξω μία ηλιόλουστη ημέρα και συνειδητοποιεί ότι ο διαβάτης που μόλις τον προσπέρασε φορούσε αδιάβροχο πανωφόρι∙ ο γείτονας κρατάει ομπρέλα∙ ένα ταξί που περιμένει στην άκρη του δρόμου κουνάει τους ηλιοκαθαριστήρες∙ στη στάση λεωφορείων τα κορίτσια φοράνε γαλότσες και κρατάνε τις ομπρέλες κι εκείνος αρχίζει τελικά και αναρωτιέται, παρόλο που το βλέπει ξεκάθαρα: σήμερα είναι μία ηλιόλουστη μέρα.   


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου